Θεματικοί Χάρτες

Η ενότητα περιλαμβάνει χάρτες που αφορούν σε επιμέρους πτυχές της έρευνας για «Το Οικιστικό Δίκτυο της Πελοποννήσου στα χρόνια της Επανάστασης». Το περιεχόμενο της Ενότητας θα ανανεώνεται και θα εμπλουτίζεται. Οι χάρτες είναι ελεύθεροι προς χρήση για ερευνητικούς και εκπαιδευτικούς σκοπούς, όπως περιγράφεται στην ενότητα Δικαιώματα Χρήσης της ιστοσελίδας.

[Σχεδίαση χαρτών: Μιχάλης Φέστας]

Χάρτες 1-2

Ταυτισμένοι οικισμοί της Πελοποννήσου στην Επανάσταση και Επάλληλος Χάρτης Οικισμών Πελοποννήσου

Στους χάρτες επιχειρείται να αποτυπωθεί η μεγάλη εικόνα αναφορικά με τις συνέχειες και τις τομές της κατοίκησης στη χερσόνησο της Πελοποννήσου, από τα χρόνια της Επανάστασης μέχρι και σήμερα. Η αριθμητική αύξηση των θέσεων που αποτυπώνονται στο σύγχρονο χάρτη και οι πυκνώσεις στον παράλιο χώρο είναι ορισμένα μόνο από τα συμπεράσματα που μπορούν να εξαχθούν.

Πηγή: Δεδομένα από την έρευνα «Το Οικιστικό Δίκτυο της Πελοποννήσου στα χρόνια της Επανάστασης» και http://geodata.gov.gr/el/dataset/oikismoi.

Χάρτης 3

Ο Μουσουλμανικός πληθυσμός της Πελοποννήσου πριν την Επανάσταση

Ο χάρτης αποτυπώνει την κατανομή του μουσουλμανικού πληθυσμού της Πελοποννήσου ανά επαρχία (σημειώνεται σχηματικά η πρωτεύουσα κάθε επαρχίας, αλλά και οι βασικοί θύλακες μουσουλμανικού πληθυσμού όπως καταγράφονται στην πηγή, Λάλας και Μπαρδούνια), βάσει του στατιστικού σημειώματος που συνέταξε ο Νικόλαος Πονηρόπουλος προς τον Καποδίστρια το 1828.

Πηγή: Ε. Γ. Πρωτοψάλτης, «Περί του Πληθυσμού και της εγγείου κτήσεως εν Πελοποννήσω προ και μετά την Επανάστασιν 1821», Πελοποννησιακή Πρωτοχρονιά, 6 Αθήνα (1962), σ. 145-148.

Χάρτης 4

Πληθυσμιακή Κατανομή οικισμών

Στο χάρτη αποτυπώνονται όσοι ταυτισμένοι χωρικά οικισμοί της Πελοποννήσου κατοικούνταν από πληθυσμό μέχρι 100 κατοίκους. Ο αριθμός αντιστοιχεί περίπου στο μισό (1000 θέσεις) του συνόλου των οικισμών της Πελοποννήσου που καταγράφονται την περίοδο αυτή.

Πηγή: Jean-Baptiste-Geneviève-Marcellin Bory de Saint-Vincent, Expédition Scientifique de Morée, Section des Sciences Physiques, Géographie, Tome II – 1re Partie, Paris-Strasbourg, A la librairie de F. G. Levrault, 1834.

Χάρτης 5

Αξιόλογοι Οικισμοί

Ο τίτλος του χάρτη περιγράφει την καταγραφή μιας σειράς οικισμών που περιλαμβάνονται στις πληθυσμιακές τεκμηρώσεις της Γαλλικής Επιστημονικής Αποστολής του Μοριά και φέρουν το προσδιοριστικό Considérables et réputés bourgs. Πρόκειται για σημαντικά πληθυσμιακά, οικιστικά και παραγωγικά κέντρα που εντοπίζονταν, κυρίως, στον ορεινό χώρο της Πελοποννήσου.

Πηγή: Jean-Baptiste-Geneviève-Marcellin Bory de Saint-Vincent, Expédition Scientifique de Morée, Section des Sciences Physiques, Géographie, Tome II – 1re Partie, Paris-Strasbourg, A la librairie de F. G. Levrault, 1834.

Χάρτης 6

Εγκαταλελειμμένοι Οικισμοί

Στο χάρτη αποτυπώνονται οικισμοί που η ύπαρξή τους τεκμηριώνεται την περίοδο της Επανάστασης, οι οποίοι εμφανίζονται για τελευταία φορά στην κρατική απογραφή πληθυσμού που πραγματοποιήθηκε το 1940. Οι παραπάνω θέσεις σήμερα αντιστοιχούν σε αγροτικές θέσεις, ερείπια οικισμών και τοπωνύμια.

Πηγή: Δεδομένα από την έρευνα «Το Οικιστικό Δίκτυο της Πελοποννήσου στα χρόνια της Επανάστασης».

Χάρτης 7

Μετονομασίες Οικισμών

Τη συγκρότηση του ελληνικού κράτους ακολούθησε μια διαδικασία μετονομασιών οικισμών που εντοπίζεται ήδη από το 1833 και φτάνει μέχρι σήμερα. Οι παραπάνω μετονομασίες άλλαξαν τον ονοματολογικό χάρτη των τοπωνυμίων της Πελοποννήσου των χρόνων της Επανάστασης. Στο χάρτη αποτυπώνεται η χωρική κατανομή όσων οικισμών μετονομάστηκαν το 1927 (χρονιά με το μεγαλύτερο αριθμό μετονομασιών στην Πελ/σο).

Πηγή: Βάση δεδομένων της ιστοσελίδας του Ινστιτούτου Ιστορικών Ερευνών Μετονομασίες Οικισμών της Ελλάδας 19ος-21ος αιώνας http://settlement-renames.eie.gr/.